Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vocis lyraeque O

  • 1 concentus

    ūs m. [ concino ]
    1) стройное пение ( avium V); созвучие, гармония ( vocis lyraeque O)
    3) перен. согласие, единодушие, единство (consensus concentusque C; omnium laudum PJ; mentium animorumque c. AG)
    4) гармония цветов (красок) (in unum c., sc. colorum PM)

    Латинско-русский словарь > concentus

  • 2 concentus

    concentus, ūs, m. (concino), I) der Einklang, die harmonische Musik, der harmonische Gesang, die Konsonanz, Harmonie, hominum aviumque, Sen.: avium, Cic.: vocis lyraeque, Ov.: tubarum ac cornuum, Liv.: catervae et concentus, zusammensingende Chöre, ganze Sängerchöre (Ggstz. singuli), Cic.: varios aequabiliter concentus efficere (von einem Tone), Cic.: fit concentus ex dissonis, Sen. – insbes., der einstimmige Beifallsruf des Volkes im Theater, Plin. pan. 2, 6 u. 46, 2. – II) übtr.: a) das Zusammenwirken von Wohlgerüchen, tot generum aurae spirante concentu, Plin. 12, 86. – b) der Übergang einer Farbe in die andere, in unum (ineinander) concentus, Plin. 37, 91. – c) die geistige Übereinstimmung, Harmonie, Einigkeit, Eintracht (vgl. Schwarz Plin. pan. 46, 2), melior actionum quam sonorum concentus, Cic.: mirus quidam omnium quasi consensus doctrinae concentusque, Cic.: coniunctio naturae et quasi concentus atque consensus, Cic.: mentium animorumque concentus conspiratusque, Gell.: nunc age, quid nostrum concentum dividat, audi, Hor.: neque a te minore concentu ut tolleres pantomimos exactum est, Plin. pan.

    lateinisch-deutsches > concentus

  • 3 concentus

    concentus, ūs, m. (concino), I) der Einklang, die harmonische Musik, der harmonische Gesang, die Konsonanz, Harmonie, hominum aviumque, Sen.: avium, Cic.: vocis lyraeque, Ov.: tubarum ac cornuum, Liv.: catervae et concentus, zusammensingende Chöre, ganze Sängerchöre (Ggstz. singuli), Cic.: varios aequabiliter concentus efficere (von einem Tone), Cic.: fit concentus ex dissonis, Sen. – insbes., der einstimmige Beifallsruf des Volkes im Theater, Plin. pan. 2, 6 u. 46, 2. – II) übtr.: a) das Zusammenwirken von Wohlgerüchen, tot generum aurae spirante concentu, Plin. 12, 86. – b) der Übergang einer Farbe in die andere, in unum (ineinander) concentus, Plin. 37, 91. – c) die geistige Übereinstimmung, Harmonie, Einigkeit, Eintracht (vgl. Schwarz Plin. pan. 46, 2), melior actionum quam sonorum concentus, Cic.: mirus quidam omnium quasi consensus doctrinae concentusque, Cic.: coniunctio naturae et quasi concentus atque consensus, Cic.: mentium animorumque concentus conspiratusque, Gell.: nunc age, quid nostrum concentum dividat, audi, Hor.: neque a te minore concentu ut tolleres pantomimos exactum est, Plin. pan.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concentus

  • 4 concentus

        concentus ūs, m    [con- + 1 CAN-], a concert, symphony, harmony, harmonious music: concentum servare: vocis lyraeque, O.: avium, V.: concentibus aëra mulcent, O.: tubarum ac cornuum, L. — A choir, chorus of singers. — Fig., concord, agreement, harmony, unanimity: actionum: virtutis, Ta.: quid nostrum concentum dividat audi, H.
    * * *
    singing (esp. birds)/playing/shouting together; harmony; concord; tune; choir

    Latin-English dictionary > concentus

  • 5 concentus

    concentus, ūs, m. [concino], sounds blending harmoniously together, symphony, harmony, harmonious music (class.).
    I.
    Prop.
    A.
    In gen.:

    ille sonus...qui acuta cum gravibus temperans varios aequabiliter concentus efficit,

    Cic. Rep. 6, 18, 18:

    concentum servare,

    id. Fin. 4, 27, 75:

    vocis lyraeque,

    Ov. M. 11, 11:

    avium,

    Cic. Leg. 1, 7, 21; Verg. G. 1, 422 (quoted in Quint. 5, 9, 16); cf.:

    et tepidum volucres concentibus aëra mulcent,

    Ov. F. 1, 155:

    tubarum ac cornuum,

    Liv. 9, 41, 17; Quint. 1, 10, 14; cf.

    signorum,

    id. 9, 4, 11 (al. congestu, id. 10, 7, 16;

    v. Spald., Wolf, and Zumpt, dub.): rauci,

    Stat. Th. 6, 227.—
    2.
    Meton., of a choir singing in harmony, Cic. de Or. 3, 80, 196.—
    B.
    In partic., a concordant acclamation of people in a theatre, Plin. Pan. 2, 6; 46, 2.—
    II.
    Trop., concord, agreement, harmony, unanimity (also class.): quā ex conjunctione naturae et quasi concentu atque consensu, quam sumpatheian Graeci vocant, etc., Cic. Div. 2, 14, 34; cf.

    actionum,

    id. Off. 1, 40, 145; and:

    omnium doctrinarum,

    id. de Or. 3, 6, 21:

    virtutis,

    Tac. G. 3:

    omnium laudum,

    Plin. Pan. 4, 6: nunc age, quid nostrum concentnm dividat audi, * Hor. Ep. 1, 14, 31.—Of the harmony of colors, Plin. 37, 6, 24, § 91; and of the blending of sweet odors, Plin. 12, 19, 42, § 86 (Sillig, conceptum).

    Lewis & Short latin dictionary > concentus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»